Oni vivas kaj oni lernas, tiel oni diras.
Nu, kelkfoje oni lernas. Alifoje oni estas simple tro obstina por lerni, kio estas unu el la kialoj, kial mi trovis min provante ripari la fenestron de la ŝofora flanko de nia ŝarĝaŭto.
Ĝi ne funkciis ĝuste dum kelkaj jaroj, sed ni simple tenis ĝin rulita kaj fermita. Poste ĝi falis en la pordon. Neniu kvanto da glubendo povus teni ĝin supren. Sed tio nur signifis, ke ni veturis ĝin kun malfermita fenestro. Nenio grava en bona vetero. Alia afero tute en la pluvo. Pluvo enblovis kaj sur la aŭtovojo grandaj kamionoj ne nur ŝprucis vian aŭton, ili ŝprucis vin. Ĉar la klimatizilo ankaŭ difektiĝis, veturado en la somera varmo fariĝis suferado.
Do mi iris al la interreto por vidi ĉu ekzistas io pri riparado de kamiono de 1999. Mirinde, jes, ekzistis. Estis amaso da filmetoj kaj ŝajnis, ke ne estus tiel grava afero. Ĝis mi komencis.
La interna pordopanelo estas tenata per kvin ŝraŭboj, du el kiuj oni povas forigi per krucŝraŭbturnilo. La aliaj tri estas io nomata T-25-oj, mi kredas. Ili bezonas specialan sesflankan ŝraŭbturnilon. Mi pensis, ke mi estas bonŝanca, ĉar mi fakte havis kelkajn el ĉi tiuj specialaj ŝraŭbturniloj de mia lasta katastrofa riparprojekto.
Do, ankoraŭ ne komprenante kial la firmao ne povis uzi la samajn ŝraŭbojn por ĉio, mi forigis ilin ĉiujn kaj zorge disĵetis ilin sur la kamionplankon por ke ili facile perdiĝu.
La pordopanelo ankoraŭ estis surmetita ĉar oni bezonas specialan krankoforigilon (vere la nomo) por forpreni la fenestran krankon. Post alia rapida rigardo en la interreto mi trovis ulon, kiu diris, ke oni povas uzi pinglonazajn pinĉilojn, do mi ŝparis kelkajn dolarojn tie.
Denove mi havis bonŝancon, ĉar mi havis plurajn parojn da ĉi tiuj. Mi aĉetis paron, kaj kiam venis la tempo uzi ilin, ili malaperis en la kelo. Ili ĉiuj fine reaperas, sed neniam kiam mi bezonas ilin, do mi ĉiam aĉetas alian paron.
Post forta lukto, la kranko iel defalis en mia mano kaj, ho ĝojo, la risorto ankoraŭ estis alkroĉita kaj preta por esti remetis, se mi iam riparus la fenestron. Sed ne kalkulu viajn kokojn ĝis ili eloviĝos, oni diras.
La panelo estis for, sed ankoraŭ ligita al la ekstera pordotenilo per stango de la interna pordomalfermilo. Anstataŭ zorge forigi ĝin, mi fuŝis kaj rompis parton de la interna tenilo. Nur tiam la stango liberiĝis de la ekstera pordotenilo. Mi metis ĝin kun la aliaj aĵoj sur la plankon.
ROMO NE KONSTRUIĜIS EN UNU TAGO
Mi forigis la fenestroreguligilon, kiu estas ĉi tiu metala peco kun ĉiaj anguloj kaj malbela dentraĵo. Post kelkaj tagoj mi povis aĉeti pecon por la interna pordotenilo kaj ankaŭ novan fenestroreguligilon.
Nu, Romo ne estis konstruita en unu tago kaj mi ankaŭ neniam riparis ion tiel rapide. Nun mi estas semajnon en ĉi tiu projekto kaj deziras, ke ĝi simple malaperu. Sed nun ne nur la fenestro estis konstante malfermita, sed dum vi veturis, vi devis malfermi la pordon etendiĝante eksteren por preni la tenilon.
Nu, kelkfoje oni devas malkonstrui por rekonstrui, mi diris al mi. Malkonstruinte preskaŭ ĉion, kio ekzistis, mi provis rekonstrui.
Post multaj provoj, la fenestro estas denove starigita kaj en sia loko. Mi nun bezonas nur unu riglilon, kiun mi ŝajne perdis. La pordopanelo ankaŭ estas preta por esti remuntita — se mi havus ĉiujn ŝraŭbojn.
TRAKTADO DE FALSA TRAFIKA MULTMONO
Sed nun mi estas okupata pri alia projekto. Mi devas konvinki la urbon Ĉikago, ke mi ne parkumis kontraŭleĝe la 11-an de aŭgusto, ĉar nek mi nek mia aŭto estis tie. Ĉar ili havas la malĝustan numerplaton sur la bileto, mi eĉ ne certas, kiel ili akiris mian nomon. Fakte, kiam mi provis korekti aferojn en ilia speciale desegnita retejo, ĝi rifuzis kredi, ke mia familia nomo estis Spiers.
Ĉi tio devus esti mirinda ĥaoso. Almenaŭ ĝi igas la pordon aspekti facila kompare.
Ĝi ĉiam estas io, oni diras.
Afiŝtempo: 11-a de novembro 2021
